ទីផ្សារ Forex ត្រូវបានគ្របដណ្ដប់ដោយធនាគារកណ្តាល និងធនាគារពាណិជ្ជ វិនិយោគិនស្ថាប័នធំៗ (មូលនិធិការពារហានិភ័យ មូលនិធិសោធននិវត្តន៍) សាជីវកម្មពហុជាតិសាសន៍ដែលគ្រប់គ្រងហានិភ័យរូបិយប័ណ្ណ រួមទាំងពាណិជ្ជករលក់រាយរាប់លាននាក់នៅទូទាំងពិភពលោក។

ធនាគារ និងស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុ

ធនាគារពាណិជ្ជ៖ ជាអ្នកចូលរួមដ៏ធំបំផុត ដោយធ្វើប្រតិបត្តិការរូបិយប័ណ្ណក្នុងបរិមាណដ៏ច្រើនសម្រាប់ខ្លួនឯង និងអតិថិជនរបស់ពួកគេ។
ធនាគារកណ្តាល៖ ជួញដូរ Forex ដើម្បីអនុវត្តគោលនយោបាយរូបិយវត្ថុ ធ្វើឱ្យរូបិយប័ណ្ណរបស់ពួកគេមានស្ថិរភាព ឬកាត់បន្ថយភាពប្រែប្រួល។

សាជីវកម្ម

ក្រុមហ៊ុនពហុជាតិសាសន៍៖ ប្រើប្រាស់ទីផ្សារ Forex ដើម្បីការពារហានិភ័យអត្រាប្តូរប្រាក់នៅពេលទូទាត់ប្រាក់ឱ្យអ្នកផ្គត់ផ្គង់នៅបរទេស នាំយកប្រាក់ចំណេញត្រឡប់មកវិញ ឬគ្រប់គ្រងលំហូរសាច់ប្រាក់ឆ្លងប្រទេស។

រដ្ឋាភិបាល

នាយកដ្ឋានរតនាគារ និងមូលនិធិទ្រព្យសម្បត្តិជាតិ៖ អាចធ្វើអន្តរាគមន៍ដោយផ្ទាល់ ឬតាមរយៈធនាគារកណ្តាល ដើម្បីជះឥទ្ធិពលដល់អត្រាប្តូរប្រាក់ គ្រប់គ្រងអតិផរណា ឬគាំទ្រគោលបំណងសេដ្ឋកិច្ច។

អ្នកគ្រប់គ្រងការវិនិយោគ និងមូលនិធិការពារហានិភ័យ (Hedge Funds)

អ្នកគ្រប់គ្រងទ្រព្យសកម្ម៖ គ្រប់គ្រងហានិភ័យរូបិយប័ណ្ណនៅក្នុង Portfolio ជុំវិញពិភពលោក។
មូលនិធិការពារហានិភ័យ (Hedge Funds)៖ ធ្វើការប្រមើលមើលលើចលនារូបិយប័ណ្ណដោយប្រើ Leverage និងយុទ្ធសាស្ត្រស្មុគស្មាញ។

អ្នកជួញដូរលក់រាយ

អ្នកប្រមើលមើលជាបុគ្គល៖ ជួញដូរតាមរយៈ Platform លើបណ្ដាញអនឡាញ (ឧ. MetaTrader, TradingView) ជាមួយនឹង Position តូចជាង ប៉ុន្តែមាន Leverage ខ្ពស់។
អ្នកជួញដូរតាម Algorithm៖ ប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធស្វ័យប្រវត្តិ និង Bots ដើម្បីចាប់យកភាពមិនប្រក្រតីនៃតម្លៃរយៈពេលខ្លី។

Broker និង Dealer

Market Makers៖ ផ្តល់លំហូរសាច់ប្រាក់ដោយផ្តល់តម្លៃ Bid/Ask និងទទួលយកការជួញដូរនៅម្ខាងទៀត។
ECN/STP Brokers៖ បញ្ជូន Order របស់អតិថិជនដោយផ្ទាល់ទៅកាន់ទីផ្សារអន្តរធនាគារជាមួយនឹងកម្រៃសេវាតិចតួចបំផុត។

អ្នកប្រមើលមើលសុទ្ធសាធ

Day Traders & Swing Traders៖ មានគោលបំណងរកប្រាក់ចំណេញពីចលនារូបិយប័ណ្ណរយៈពេលខ្លី។